المود قدر ام اختيار

لما تبقي ماشي وشايف الدنيا سوده، والناس حواليك بتضحك اوى، وانت تبصلهم اوى، وتفتكر انهم بيضحكو عليك وتفتكر انهم بيبصولك، ولما تشوف واحد مبوز، تبصله بحب اوى، ويبقا هاين عليك تروح تطبطب عليه، وكمان تشوف الشارع مضلم اوى، والدنيا مغيمه، والناس وشوشها كئيبه، وعيونهم كئيبه، تبص للبت اللى قاعده فى المكروباص جنبك كده، وتقعد وتطلع اسقاطاتك عليها، يعنى تقول شوف البت مبوزه ازاى(مع انها مبتسمه وزى الفل ) لا وزى ما تكون شايفه الدنيا سوده، والوانها كئيبه اوى (حتى لو كانت لابسه فسفورى) ا

انما بقا لما تبقا ماشي، وشايف الدنيا بمبي، والناس حواليك بتضحك اوى، فتروح انت باصصلهم اوى ، وتضحك معاهم من بعيد لبعيد كده، ولو شفت واحد مبوز ولا حاجة، تعمل نفسك مش شايفه، و كمان تشوف الشارع منووور وهايص، والناس وشوشها مليانه سعاده، وتبص للبت اللى جنبك فى المكروباص، تلاقيها موزه اوى(مع انها وحشه) وتحس كده انها بت مبسوطه ومتدلعه ولابسه الوان فى منتهى السعاده (حتى لو كانت لابسه اسود) ا

وممكن تكون ماشي عادى، مش حاسس بالناس اللى بتضحك، ولا الناس المبوزة، ولا حاسس بشارع ولا بطريق ولا بأى حاجة، ومتشفش البت اللى جنبك فى المكروباص اساسا .... وده اللى كلنا عايشينه، بحكم التعود على الطريق و تكرار الايام ومش هنتكلم عليها

الحاله النفسيه للبنى ادم بتأثر جدا جدا على حياته، والموضوع ده بيبدء من اول ما الواحد يفتح عينه من النوم، يعنى فى أيام بتبان من اول ما تفتح عنييك ،يعنى اول ما تصحى بتفضل تقول يارب عدى اليوم على خير، وفى ايام تبقا تصحا حاسس انك مهما حصللك فيها بردو هتفضل محافظ على مودك العالى، وفي ايام بتصحا عادى ممكن تحصلك حاجه تعليلك المود او حاجه تجيبهولك الارض

طيب وزى ما ياما المحللين النفسيين سئلو... السعاده قدر ام اختيار؟؟ انا احب اسئل .....المود قدر ام اختيار؟؟

هبة سعيد